• arrow_back Home
  • keyboard_arrow_rightBlog classic sidebar

Blog classic sidebar

Welkom bij Sociaal Kapitalisme
trending_flat

Welkom bij Sociaal Kapitalisme: Een Nieuwe Economische Visie

In een wereld waarin economische groei en sociale rechtvaardigheid vaak als tegenpolen worden gezien, is er behoefte aan een nieuw perspectief. Sociaal Kapitalisme biedt een visie waarin welvaart en welzijn hand in hand gaan, zonder dat het een concessie is aan de kracht van innovatie en ondernemerschap. Dit platform is gewijd aan het verkennen, uitdagen en herdefiniëren van hoe we onze economie en samenleving inrichten.Wie ben ik?Mijn naam is Jeroen Schepens. Als denker, schrijver en strateeg bevind ik me op het snijvlak van economie, media en maatschappij. Met een achtergrond in muziek, audiovormgeving en merkidentiteit in de wereld van media heb ik geleerd hoe framing en narratieven onze perceptie van de wereld beïnvloeden. Maar mijn interesse reikt verder dan geluid en beeld.Ik heb me jarenlang verdiept in de werking van economische systemen, politieke structuren en maatschappelijke ontwikkelingen. In mijn analyses […]

Waarom Europa geen Silicon Valley nodig heeft
trending_flat

Waarom Europa geen Silicon Valley nodig heeft — en wat het (onbewust) al aan het bouwen is

Lang dacht ik dat Europa achterliep. Dat we te traag waren, te voorzichtig, te verdeeld. Geen Google. Geen Amazon. Geen Elon Musk die met stoere tweets de aandelenmarkt op tilt gooide. Geen regen aan miljardeninvesteringen, geen unicorns die als paddenstoelen uit de grond schoten. En dus was de logische conclusie: We moeten onze eigen Silicon Valley bouwen. Een Europese variant. Met hubs, met durfkapitaal, met innovatiekampioenen. Ik heb het zelf zo gezegd. Meerdere keren zelfs. Maar ergens begon het te wringen. Niet omdat ik minder ambitie voelde — integendeel. Maar omdat ik merkte dat die droom niet van ons was. Hij klonk overtuigend, maar voelde als een echo. Alsof we niet bouwden vanuit onze eigen kracht, maar vanuit een soort angstige spiegeling. Een bewijsdrang, een inhaalrace. Alsof we onbewust hun denkwijze hadden overgenomen — succes meten in schaal, snelheid en spektakel. Maar wat als we […]

wat is neoliberalisme
trending_flat

Wat is neoliberalisme — en waarom bepaalt het meer dan je denkt?

  We horen het steeds vaker: neoliberalisme. Voor de een is het synoniem voor marktwerking, voor de ander een scheldwoord zonder duidelijke betekenis. Het is een containerbegrip geworden, maar geen lege. Want onder die vlag zijn de afgelopen decennia fundamentele keuzes gemaakt over hoe we onze economie, overheid en samenleving inrichten. Tijd om helder te krijgen: wat ís neoliberalisme eigenlijk? Wat is neoliberalisme? Neoliberalisme is een economische en politieke stroming die sinds de jaren ’70 en ’80 een grote invloed heeft op beleid, marktordening en de rol van de overheid. Het uitgangspunt is dat markten efficiënter werken dan overheden, en dat economische vrijheid leidt tot groei, innovatie en welvaart. In neoliberale denkwijze moet de overheid zich terughoudend opstellen: geen actieve speler in de economie, maar vooral hoeder van een stabiel en concurrerend marktklimaat. Beleid dat daaruit voortvloeit, is gericht op […]

wat is sociaal kapitalisme?
trending_flat

Wat is Sociaal Kapitalisme?

Sociaal Kapitalisme is een herinrichting van het kapitalisme. Geen ideologische breuk, maar een fundamentele koerscorrectie. Het erkent de kracht van markten en ondernemerschap, maar koppelt die aan waarden als rechtvaardigheid, duurzaamheid en gedeelde vooruitgang. Het vertrekpunt is simpel: geld moet weer een middel worden, geen doel. De economie moet niet draaien op speculatie en uitputting, maar op waardecreatie die ten goede komt aan de samenleving als geheel. Publiek versus privaat In tegenstelling tot het dominante neoliberalisme — dat sinds de jaren ’80 winstmaximalisatie als hoogste goed ziet — stelt Sociaal Kapitalisme dat markten pas echt vrij zijn als ze ingebed zijn in een eerlijk speelveld. Dat betekent: eerlijke belastingen, circulatie van kapitaal, een basis van zekerheid en actieve bescherming tegen machtsconcentratie. Tegelijkertijd brengt Sociaal Kapitalisme weer een duidelijke scheiding aan tussen wat publiek moet zijn en wat privaat mag blijven. […]

spook van een oud systeem
trending_flat

Het spook van een stervend systeem

In dit scherpe en visionaire artikel schetst toekomstdenker Peter van der Wel hoe technologie, energie en maatschappelijke verhoudingen fundamenteel aan het kantelen zijn — en hoe de oude machten krampachtig proberen vast te houden aan een wereld die aan het verdwijnen is. Zijn verhaal raakt direct aan het gedachtegoed van The Social Capitalist, waarin we streven naar een economie die gebaseerd is op waarde, autonomie en rechtvaardigheid. Ik ben dan ook trots om Peter als mede-auteur op dit platform te verwelkomen.   Er waart opnieuw een spook door de wereld. Niet het communisme, maar het spook van een oud systeem dat weigert plaats te maken voor het nieuwe. Ooit gebouwd op fossiele brandstoffen, uitbuiting van arbeid, en controle over grondstoffen, is dit systeem nu bezig in te storten. Niet door een revolutie, maar doordat de wereld eronder verandert. Robotisering, kunstmatige […]

Peter van der Wel
trending_flat

Even voorstellen: Peter van der Wel

Als schrijver en denker achter The Social Capitalist heb ik uiteraard ooit op een regenachtige avond (of was het tijdens een focusloos moment met een te volle inbox?) gegoogeld op de term “Sociaal Kapitalisme”. Want ja — ik ben zelf op die term gekomen, maar het zou natuurlijk gek zijn om te denken dat niemand anders daar ooit over heeft nagedacht. En zo stuitte ik op een artikel van toekomstdenker Peter van der Wel, met als titel: “Sociaal Kapitalisme”. Ik las het — en herkende veel. Misschien niet in elk woord, maar in het onderliggende wereldbeeld: een economie die niet langer drijft op schaarste, uitputting en lineair winstdenken, maar op overvloed, autonomie en meervoudige waarde. Dus je kunt je wel voorstellen dat het verhaal van Peter van der Wel aardig met mij resoneerde. Peter van der Wel Peter is auteur van […]

olifant visie oogarts ideologie
trending_flat

De olifant, de oogarts en het gebrek aan visie (en teveel aan ideologie)

Visie, de olifant en de oogarts, woorden die oud-premier Mark Rutte die het eigenlijk over ideologie had, jaren bleven achtervolgen, en waar Rutte zelf ook spijt van zegt te hebben. Toch bleef het zinnetje hangen — niet omdat het zo geestig was, maar omdat het onbedoeld een hele bestuurscultuur typeerde: laconiek, pragmatisch, wars van grote woorden. Geen ideologieën, geen vergezichten, maar ‘gewoon doen’. Juist dát is het probleem. Niet dat Rutte te veel visie had, maar dat hij visie verwarde met ideologie — en daardoor systematisch wegwuift. Het resultaat: een bestuurscultuur waarin richting verdacht is geworden, en pragmatisme tot norm is verheven, zelfs als het stuurloos is. Als regeren vooruitzien is, dan moeten we concluderen dat het Nederlandse openbaar bestuur al jaren niet regeert, maar reageert — een politiek van behoudzucht, gecamoufleerd als nuchter pragmatisme. De zwakte van ideologisch denken: […]

Visionair Denker
trending_flat

“Visionair Denker” — waarom ik dat op mijn kaartje zette (en er meteen weer aan twijfelde)

Er zijn landen waar je applaus krijgt als je jezelf “visionair denker” noemt. In Nederland krijg je vooral opgetrokken wenkbrauwen. We hebben hier niet veel geduld voor mensen met visies — tenzij ze over infrastructuur gaan en binnen budget blijven. Groot denken klinkt al snel als grootdoenerij, en wie te veel vooruitloopt, moet het later uitleggen in Jip-en-Janneketaal. Toch staat het er. Op mijn visitekaartje. Zwart op wit: Visionary Thinker. En ja, ik heb getwijfeld. Niet omdat het niet waar is — ik denk nu eenmaal liever tien stappen vooruit dan twee achteruit. Maar omdat ik wist wat het zou oproepen: opgetrokken wenkbrauwen, half ingeslikte grappen, en minstens één iemand die mompelt dat “iedereen zich tegenwoordig maar wat noemt.” Maar laat ik eerlijk zijn: als ik “strateeg met lange horizon” had geschreven, had niemand het gelezen. “Ideeënontwikkelaar” klinkt als een […]

neoliberalisme containerbegrip
trending_flat

Waarom ik soms het woord ‘neoliberalisme’ vermijd (maar het overal zie)

Als ik schrijf over de ontmanteling van de publieke sector, het verdwijnen van bestaanszekerheid, of de opkomst van wantrouwen als politieke norm — dan gaat het vrijwel altijd over wat we ‘neoliberalisme’ noemen. En toch gebruik ik dat woord soms bewust níet. Niet omdat het niet klopt. Maar omdat het inmiddels zo vaak en breed is ingezet, dat het zijn scherpte heeft verloren. Neoliberalisme is een containerbegrip geworden. Voor de één betekent het marktdenken, voor de ander globalisering, voor weer een ander een vaag gevoel van onrecht. En juist die breedte maakt het kwetsbaar: hoe meer het omvat, hoe minder het verklaart. Daarom probeer ik soms eerst te beschrijven wát het doet, voordat ik het benoem. Hoe het de samenleving verdeelt in winnaars en verliezers. Hoe het midden wordt weggevaagd. Hoe het elk moreel of politiek vraagstuk herleidt tot een […]

Het masker van de redelijkheid
trending_flat

Het masker van de redelijkheid

“Extreemrechts is in opmars." “De rechtsstaat zou onder druk staan." En het democratisch besef — zo klinkt het bij opiniemakers en progressieve politici — wordt uitgehold door mensen die zich niets aantrekken van wetten, normen of fatsoen. De verontwaardiging is hoorbaar. De zorgen zijn oprecht. Maar zelden gaat het over de oorzaak: over wat eraan voorafging. Bijna niemand heeft het over wie jarenlang de ondergrond wegbeitelde waar nu een nieuwe, hardere politiek op oprijst. Want als het klopt dat figuren als Wilders, Le Pen, Orbán of Trump de democratie bedreigen, dan moeten we ook durven kijken naar wie de fundering al die tijd heeft verwaarloosd. Niet door te schreeuwen, maar door te managen. Niet met fakkels, maar met formats, visiedocumenten en beleidstermen als ‘maatschappelijke opgaven’. Democratie werd al ondermijnd door politici die zich verscholen achter het masker van de redelijkheid. Residu […]

Europese samenwerking Airbus strategische noodzaak
trending_flat

Europa durfde één keer iets wat groter was dan zichzelf – even succesvol als noodzakelijk

De zorgen hangen in de lucht. Je kunt ze bijna aanraken. In krantenkoppen, in commissievergaderingen, in de toon waarop leiders elkaar net iets te lang aankijken voordat ze antwoorden. Het gaat over afhankelijkheid. Over achterstand. Over markten die allang geen markten meer zijn, maar schaakborden waarop Europa telkens een zet te laat komt.In de wandelgangen van regeringsgebouwen wordt met tegenzin uitgesproken wat iedereen al veel langer voelt: dat we in te veel sectoren, op te veel fronten, te veel anderen nodig hebben.De toon is aan het kantelen. Waar het jarenlang leek alsof samenwerking vanzelf sprak — in tijden van opbouw, wederopbouw en bloeiende handel — sijpelen nu andere woorden binnen. Zelfstandigheid. Eigen productiecapaciteit. Technologische controle. Het vermogen om op eigen benen te staan. Niet als idealistisch project, maar als antwoord op het besef dat de zekerheden van toen niet langer […]

Login to enjoy full advantages

Please login or subscribe to continue.

Go Premium!

Enjoy the full advantage of the premium access.

Stop following

Unfollow Cancel

Cancel subscription

Are you sure you want to cancel your subscription? You will lose your Premium access and stored playlists.

Go back Confirm cancellation